مراکز کنترل اعلام حریق
سیستم های اعلام و اطفای حریق اتوماتیک، سرمایه و اطلاعات با ارزش و جان پرسنل را از گزند صدمات آتش سوزی دور خواهد داشت. این سیستم ها مبتنی بر تشخیص دود، حرارت، نشت گاز، شعله و توسط دتکتورهای متناسب با آن و اعلام خطر اتوماتیک، توسط دستگاه مرکزی است.
سیستم های اعلام حریق اتوماتیک
برای ایمن سازی یک محیط در برابر حریق، مهم ترین مسئله اطلاع یافتن سریع و به موقع از وقوع حریق و سپس تلاش جهت خنثی کردن آن است. هنگامی که آتش سوزی اتفاق می افتد، نشانه هایی از آتش (دود، حرارت یا شعله) پدیدار می گردد که این نشانه ها توسط عناصر حساس کشف می گردند.
هر چه این عناصر حساسیتشان نسبت به دود، حرارت یا شعله بیشتر باشد، سریع تر اعلام حریق می نمایند و احتمال خطرات جانبی پایین تر می آید.
مراکز کنترل
در این مراکز که امروزه به صورت الکترونیکی وجود دارند، تمام وظایف توسط میکروپروسسور ها (امروزه میکروپروسسور به آی سی هایی گفته می شود که اساس یک میکرو کامپیوتر را تشکیل می دهند.) انجام می‌شود و سیم کشی کلیه دتکتورها ، شستی‌ها، لامپ های اعلام خبر، وسایل صوتی خبر دهنده، منابع تغذیه و غیره به مرکز کنترل وصل می‌شود.
مراکز کنترل دارای مدارهای عیب یاب بوده و هنگام ایجاد عیوبی ناشی از قطع مدارها، قطع برق شهر، ضعیف بودن باتری ها، سوختگی فیوزه ، خرابی دتکتورها عمل نموده و سیگنال به مراکز کنترل ارسال شده و منطقه آتش گرفته، شناسایی می‌شود.
پایه نصب دتكتور قابل استفاده با انواع دتكتورهای دودی و حرارتی بوده و از مشخصات مكانیكال برجسته‌ای برخوردار است : كنتاكت‌های تمام فنری از جنس استینلس استیل، عدم نصب قطعات الكترونیك و چراغ نشان دهنده روی پایه كه باعث پیش گیری از هر گونه صدمه به این قطعات در هنگام نصب می‌گردد، پایه مجهز به كلیه ترمینال‌های استاندارد شامل نشان دهنده راه دور و ترمینال تست و تنظیم حساسیت و ترمینال‌های نظارت بر پیوستگی خطوط می‌باشد.
در مقاله ی بعد با سیستم اعلام حریق هوشمند آشنا خواهیم شد.
